Lig je wakker over het ‘nieuwe normaal’? Dit kun je eraan doen

/in /door

Ik zag kortgeleden op televisie slaappsychologe Barbara Mulder. Ze had het over slaapproblemen tijdens deze coronacrisis, want juist nu hebben mensen last van slaapproblemen. We hebben zorgen, zijn onzeker, we malen of hebben angsten. De crisis raakt zowel werk als privé. We hebben geen vat op de toekomst.

Mulder geeft aan dat slaapproblemen ook kunnen ontstaan doordat je niet echt moe bent als je veel binnen zit: als je te weinig beweegt, ben je niet vermoeid genoeg en kun je slechter slapen.

Ik denk dat het echte probleem nu vaak is dat we moeten leren omgaan met de onzekere situatie die zich aandient. We moeten leren leven met een nieuwe werkelijkheid, het nieuwe normaal waarvan we nog niet weten wat het is.

Maar hoe doe je dat?

Tips tegen slaapproblemen

Barbara Mulder geeft de volgende praktische tips tegen slaapproblemen:

  • Deel je zorgen, bespreek het. Dit kan ook heel goed online of via de telefoon. Gedeelde smart is halve smart.
  • Beeld en computer zijn slecht.  Overactivatie van het brein is een oorzaak van slecht slapen. Mulder raadt aan om in de avond niet meer achter je beeldscherm te zitten, overdag voldoende pauzes te nemen en werktijd achter je computer te verkorten.
  • Kijk 1 keer per dag het nieuws op een vast tijdstip. Dit voorkomt dat je telkens updates krijgt over het coronavirus. Telkens het nieuws kijken helpt niet en geeft spanning.
  • Neem een vast piekerkwartier: elke dag op hetzelfde tijdstip geef je aandacht aan bijvoorbeeld: ‘waar maak ik me zorgen over?’ of ‘waar ben ik bang voor?’ Zorg dat je dit niet pal voor het slapen doet, en je hoeft niet tot een oplossing te komen.  Zo kun je het ‘s nachts beter parkeren,
  • De belangrijkste tip is: houd een strak ritme aan, zorg voor regelmaat en opstarttijd. Start elke dag op hetzelfde moment, ook in het weekend!
  • Ga op een vaste tijd naar bed en zorg dat je niet ‘aan’ staat voordat je gaat slapen.

Voer het goede gesprek

De eerste tip van Barbara spreekt mij als coach natuurlijk aan en is heel herkenbaar. Mijn ervaring is vaak dat het al een positief effect heeft als je je gedachten en zorgen hardop uitspreekt. Het helpt je ook om je gedachten te ordenen.

Soms is het zelfs zo dat je dan al snel inziet dat deze gedachten (zwaar) overdreven en irreëel zijn. Een gesprek helpt je om gedachten te relativeren en op waarheid in te schatten.

Piekeren en zorgen maken zet je vaak vast en maakt je negatief. Door vanuit andere perspectieven naar de situatie te kijken en te onderzoeken wat wél mogelijk is, kun in een gesprek leren om dit negatieve patroon te doorbreken.

Vraag om hulp, maak het bespreekbaar

Het is ook belangrijk om te weten: je hoeft het niet alleen te doen. Durf te vragen. Een goed gesprek geeft je de mogelijkheid om je zorgen van een afstandje te bekijken en er een nieuw licht op te werpen. Patronen doorbreken is gewoon moeilijk.

Lukt het niet om er zelf uit te komen? Juist nu is het een goed moment voor een gesprek met een professionele coach.

Hoe parachutespringen mij helpt in deze crisis

/in /door

Ik heb vroeger parachute gesprongen. Het is geweldig om uit een vliegtuig te springen en een vrije val te maken. Het is eng en heerlijk tegelijk. Het is letterlijk een sprong in de diepte; het vraagt onvoorwaardelijk vertrouwen in jezelf, in de lijnen, in de parachute.

Een vrije val is tegenstrijdig: aan de ene kant is er de snelheid waarmee je naar beneden valt. Aan de andere kant is er de rust, stilte. Het is een heerlijk gevoel.

Ik zit net als de meeste mensen inmiddels een aantal weken binnen vanwege de coronamaatregelen. En het voelt als een vrije val met allemaal polariteiten: leeg en vol, rustig en druk, veel en weinig, traag en snel tegelijkertijd. Alles verandert in enorm tempo, maar het is ook doodstil.

Ik ben in verwondering over wat er gebeurt. Ik probeer een nieuw ritme te vinden, nieuwe structuur, opnieuw mezelf uit te vinden vol verwondering. Elke dag is anders, het is onvoorspelbaar, net als de vrije val.

Wat mij helpt is mijn herinnering aan het parachutespringen: geen zekerheid en toch vertrouwen op wat er is, wat er komt, genieten van het moment wat zo kort is en tegelijkertijd lang duurt. Elke dag, elk moment weer opnieuw kijken waar ik wel of geen invloed op heb, met mezelf en mijn omgeving opnieuw in-checken: hoe is het met mij, en met mijn omgeving, wat is er nodig, wat gaat helpen?

Dit zijn mijn gedachten waardoor ik met de huidige situatie om leer gaan. Ik ben nieuwsgierig naar hoe het jou vergaat, waar je tegenaan loopt en vooral: wat je helpt, laat het me weten.